Спектакль ідзе без антракту.
«Я заўсёды шукаю такі матэрыял, каб акцёр-асоба меў магчымасць выказацца, а дзеля гэтага мы ўсе павінны быць вельмі дасведчанымі… Наколькі мы асабіста зможам увайсці ў гэтую гісторыю, настолькі ўдалым і зразумелым для гледача будзе наш спектакль… Хацелася б выйсці за межы звыклага… Тут патрэбна напоўненасць і глыбіня… Гэта ва ўсе часы было, ёсць і будзе — чалавек і ўлада. Вельмі важна, каб у кожнага з вас была свая праўда…» (Валерый Анісенка, пастаноўшчык спектакля).
Самае складанае — пражыць жыццё і застацца чалавекам — менавіта гэта лейтматыў п’есы «Макбет». Гераічны ваяр за дзяржаву і караля Макбет, пачуўшы прадказанне ведзьмы пра будучыню, паводзіць сябе вельмі нечакана. Вялікі тан каўдорскі пад націскам жонкі — лэдзі Макбет — ідзе на забойства караля Дункана. А што далей? Цяпер ужо цяжка спыніцца…